YENGEÇ YENİ AYI
Bazen hissetmek için kendimize izin vermediğimiz duyguları hissedebilmek için zihnimizi kandırmaya çalışıyoruz. O hisleri tetikleyecek kişilere çekiliyoruz, o hisleri tetikleyecek olayları yaratıyoruz ve sonra da kendimize suçsuz olduğumuzu, bunun diğerleri yüzünden olduğunu söylüyoruz. Eğer hissetmenin tamamen yanlış olduğunu düşünerek büyüdüysek ve özellikle üzüntümüzü, öfkemizi ifade etmemize çok imkan verilmediyse fark etmeden (bazen de fark ederek ama kendine bile itiraf etmeyerek) bunları açığa çıkarabileceğimiz durumlar oluşturuyoruz.
Bazen de tam tersi çok derine bastırdığımız, hissettiğimizde midemizi bulandıran, gözlerimizi dolduran bir duyguyla bir insan aracılığıyla tekrar karşılaşıp o duyguyu hissetmemek için o insandan, o durumdan kaçıyoruz.
Ne kadar günlük hayatımızı mantığımızın yönettiğine inansak da takıldığımız insanlardan, izlediğimiz dizilere çoğu şeyi bazı duygulara kafayı takmış bazı duyguların da geçişine hiç izin vermeyen duygusal kapasitemiz yönetiyor. Her iki durumda da tüm duyguların geçişine izin vermediğimiz için tekrar aynı döngüye giriyoruz. Birisi aracılığıyla yalnız hissediyoruz, birisi aracılığıyla kendimize kızıyoruz veya birisi aracılığıyla tamamlanmış hissediyoruz, birisi aracılığıyla neşeleniyoruz.
Bu yeni ay bu döngüyü kıracağımız ve zihnimizin bağımlı olduğu duygulardan özgürleşebileceğimiz yeni bir sürece işaret ediyor ve “Duygu alışverişini bir güç savaşı olarak görmediğinde, hissetmeyi güçle ilişkilendirmediğinde kalbinin nasıl açıldığını hisset. Karşılığını alma hesabı yapmadığında çok verdiğini fark etmezsin, duygularını ölçüp biçmediğinde çok hissettiğini düşünmezsin. Kendini yakala, sadece almak için veren bir kalp isyan eder ve hayvanını, arabanı, bitkilerini yani sana karşılık verse de vermese de sevdiğin şeyleri düşün. Eveeeet işte sevmek, sevgiyi özgürce vermek kendi başına bir hazdır. Sevilmek başka bir mesele” diyor.
Çünkü her duyguya açık bir kalp zaten kendi her halini kabul ettiği için sevgidedir ve bunu diğerlerine de sunabilir. Yani ilişkilerimizi özgürleştirmek için kendimize zulmetmek için veya izin vermediğimiz bir halimizi ortaya çıkarmak için içinde kalmaya devam ettiğimiz durumları görelim. Eski döngülerimizi tetikleyen kişilerle iletişimimizi gözden geçirelim.
Hepimiz her şeyi hissedebiliriz, başka şeylere karşı hissetsek de histe ortak, kalpte biriz. Bunu hissettiğimiz zaman mantığımızla olayları analiz edip sınırlarımızı gerçekçi bir şekilde belirleyebiliriz çünkü duygular gelip geçicidir ve gelmelerine ve / veya geçmelerine izin vermediğimizde mantıklı değil duygusal davranmış oluruz. Hepimize iyi yeni aylar
