TERAZİ YENİ AYI

Gündelik hayatımız tüm kurallarına ve gerçekliğine rağmen kendi yetişme koşullarımızın kafamızda açtığı olasılıklara göre ilerlediğimiz, kendi küçük penceremizden bakıp dertlendiğimiz, umutlandığımız bir parodiden ibaret. En büyük hayalimizi belki bir film yıldızı belki de bir bilim insanı belirliyor, sevdiğimiz şeyler sürekli toplu halde maruz kaldıklarımıza göre şekil değiştiriyor.

Nefes almak, sindirmek, yemek yemek, boşaltmak, ekmek biçmek dışında yaptığımız her şey yani doğanın döngüsüne kendi doğal döngülerimizle dahil olmadığımız her şey kostümünden sözcüklerine, mimiğinden vaktine kadar bilerek veya bilmeyerek seçtiğimiz ve oynadığımız bir oyundan ibaret.

Kendimizi oyuna çok kaptırmış olabiliriz ama bedenimizle otomatik yaptığımız şeyler dışında her şeyi konuşmayı, giyinmeyi, ilişki kurmayı vs. hepsini taklit ederek öğrendik Taklit etmeyi seçmek için başlangıçta bizi büyütenlerden farklı seçeneklerimiz olmamış olabilir ama fark etmez, ister sinemada gördüğümüzü, ister babamızı taklit edelim. İster ilkokul öğretmenimizle, mahallede en sevdiğimiz ablanın bir karışımı olalım şimdi yeni ay bir anda ellerimizden oyun metnini alıyor ve doğaçlama yapmamızı istiyor.

Bu yeni ay güzellik algımızı, ilişki kurma biçimimizi ve alma verme dengemizi sil baştan ayarlamamız için bir yol açıyor ve soruyor;

“Yaşamın bir sanat eseri olsa hangi renkleri kullanırdın ve bu renkleri hayattan almaya ne kadar açıksın?”

Eğer büyürken insanlardan bir şeyler almayı acizlikle, muhtaçlıkla eşleştirdiysek ve vermeyi de güç sayıyorsak hayattan almayı da bilmiyor olabiliriz, alma verme dengemizin tarihine bakalım Bugüne kadar geldiğimiz yola ve oynadığımız role saygı duyarak veda edelim ve sanatın ve kalbin kuralı olmadığını hatırlayalım.

Kendi kalbimizin ritmine göre akarken diğerlerinin kalbiyle iletişim kurduğumuz ve taklitçi, ezberci zihnin bu yaratıcı yaşamamızı alkışlayan bir izleyicisi olduğu günlere… Hepimize iyi yeni aylar!