TERAZİ DOLUNAYI

Kaderimiz bu, sosyal canlılarız ve dışlanırsak varlığımızın tehdit altında olacağını otomatik olarak biliyoruz. İçine doğduğumuz kültüre bir şekilde uyumlanıyoruz. Bu sefer gökyüzü hiç uzatmadan “Karşında kim olduğundan ve içinde olduğun durumdan bağımsız kendine yakışanı yapabilir misin?” diye soruyor çünkü kalp kırmayı havalı, saygısızlığı özgürlük sandığımız bir yerde olabiliriz. İlkokulda birileriyle dalga geçilirken susarak adaletsiz olmaya uyum sağlamak zorunda hissetmiş olabiliriz. Belki sigara içmeye uyum sağladık ve çoktan bunun kabul edilmek için olduğunu unuttuk, belki bir yere gitmeyi sevip sevmediğimizi sorgulamadan müdavimi olduk. Takipçi için çabalamazsak kiminle neyin sohbetini edeceğiz ki, herkes şikayet ediyor, herkes dedikodu yapıyor, biz de yapmak zorundayız ama tam tersi herkes mutluyken şikayet edilecek şeyi gördüysek de susmak mantıklı olan 🤦🏻‍♀️ herkes daha önce milyonlarca kez çekilmiş senaryoyu yeni gibi izlerken zamanını boşa harcadığını birbirine çaktırmıyor. Sonra da herkes “nasıl verimli olunur?” içeriği hazırlıyor 🤷🏻‍♀️ Dahil olmamız gerekiyor…

Bu sefer dışarıya doğru değil içeriye doğru bir dengelenme arıyoruz çünkü hayat biz her dışarıya doğru bir hamle yaptığımızda ve kendimize ihanet ettiğimizde bizi içimize fırlatacak bir tekme atacağını hatırlatıyor. Kirpiklerini süzerek “Kendine ihanet etmeyi bırak, bir kişinin kendi ilkelerine sahip çıkması dünyayı daha güzel bir yer haline getirmenin başlangıcıdır. Doğru olduğuna inandığın şeyleri sağlam ve sakin durarak nezaketle ifade etmenin bir yolunu bul. Küçük bir adaletsizlik bile olsa karşısında kalbin titremiyormuş gibi yapma, kalp kıranlara, saygısızlara uyum sağlama! Kendin dahil herkese, her şeye nötr bir yerden bakmayı dene, karşındakinin gözlerinin içinde kendini görebiliyor musun? Gör, bu sen her şeye nötr bir yerden bakabildin diye ondan daha iyisin, asla onun yaptıklarını yapamazsın demek değil. İkiniz de birbirinize o anda sırtlanmadığınız tarafı yansıtıyorsunuz, tek fark seçim. Her defasında bilinçli olarak daha iyi gözükeceğini değil daha adil hissedeceğini, vicdanını seçebilir misin? Her seçtiğinde kendinle gurur duy, iyiliğin, kalbinin rahat hissetmesi kader değil senin seçimin. Onlar kalabalık da olsa içinin rahat etmeyeceği şeye uyum sağlama, sakince vahşileş kendi hakkın için ve masumiyetini geri kazan” diyor.

İçimizle uyumlu dışsal bir harekete başlamadan önce içimize uymayan şeyleri hayatımızdan çıkarmaya davet ediliyoruz ama bu bağrış çağrış bir ayrılıktan çok, bir aristokrat balosu gibi 👸🏻 Kalbine ihanet edenleri dolunayla beraber kibarca aşağılıyoruz. Kendimize yakışanı dışta ve içte bulduğumuz, ne görüntüde ne zihinde diğerleriyle aynı olmak zorunda hissetmediğimiz günlere geçmeye ve kendimize sahip çıkmaya hazır mıyız? Masumiyetimiz dünyaya ilham olsun 💜