KOVA DOLUNAYI

İçinde herkesin yararına bir şey yapmak isteyen parçayı bul. Egonun “görürsünüz siz, en iyisi benim” diyen tarafı da olabilir, kahramanlık hikayelerine özenen çocuk parçan da olabilir, fark etmez. Bul ve derdini dinle o parçanın, neyden şikayet ediyor, neye bağımlı, harekete geçmemek için sıraladıkları neler?

Şimdi o parçayı dolunay odasına çağırıyor ve akışı değiştiren, kendini ortaya koyan herkesin herkese rağmen, şartlara rağmen, tüm itirazlara rağmen bunu yaptığını hatırlatıyor. “Çocuk gibi dünyayı değiştireceklerine inandıkları için yaptılar veya dünyayı çocuk gibi algılamayı bırakmadıkları için yani hem kendilerine, hem dünyaya inanmaya devam ettikleri için…” diyor.

Bunu söylerken yaklaştı yaklaştı ve şimdi dolunay gözlerimizin içine bakıyor, dibimizdeeeeee! ve fısıltıyla “Ne yapabiliyorsan onu yap, bir işin ucundan tut, bilmem kimler daha iyi, bilmem kimler anlamaz demeyi bırak. Senin daha havalı olmanı, daha mükemmel seviyeye gelmeni bekleyecek haliniz kalmadı” diyor.

Kolektife katkı sağlamak için egomuza, dünyaya etki edebileceğimize olan inancımıza sahip çıkalım. Yararımızı bulalım ve bunu sanki sadece biz yapabilirmişiz gibi, tüm dünya için bir görevdeymişiz gibi yapalım çünkü öyle!

Çünkü ne yapıyor olursak olalım bizim gibi sadece biz yapabiliriz!

Çok çocukça, çok saçma geliyorsa veya gelmiyor ama adım atamıyorsak etrafımızdaki her şeyi ve herkesi kendimizle tanımlamaktan özgürleşelim! Tüm insanlıkla beraber önce madde bağımlısı olduğumuzu sonra o maddeyi daha konforlu hale getirmeye çalışarak konfor bağımlısı olduğumuzu görelim! Bizim büyük doğum travmamızı fark edelim!

Eğer gerçekten yaşamak istiyorsak ne yaparsak yapalım bizim farkımızda bile olmayan kocaman evrenin içinde fillerle, arılarla, ağaçlarla, yıldızlarla birlikte belirsizlik içinde olduğumuzu kabul edelim ve bu kabulle beraber suni konforun kollarından çıkarak yaşayalım!

Huzuru sabitlemeye çalışmanın, konforu garantilemenin yalan olduğunu kabul edince başa dönüp herkesin yararına bir şey yapmak isteyen parçaya tekrar bakalım. Hayallerinden, kendi potansiyelinden korkmayan halimizle göz gözeyiz! Ne hissediyorsak Einstein da hissetmişti...Herkese iyi dolunaylar!