ASLAN YENİ AYI

Gelecek asla garantide olmayacak, şu an ne karar verirsek verelim onu bir kesinliğe sabitleyemeyeceğiz, derin bir nefes alalım ve bizsiz de yaşayabilen bir organizmanın içinde bizsiz de devam edebilecek canlılarla olduğumuzu kabul edelim (sevdiğimiz insan canlıları dahil )

Bir derin nefes daha alalım ve yine de güzel işlerin, iyi dostlukların, gerçek ilişkilerin bize bağlı olduğunu fark edelim. Aslolan karşımıza çıkan seçenekler karşısında kendi deneyimimizi yaşamayı seçmemiz ve irademizle iletişimde kalmamız meşhur bizi öldüren konfor alanı etrafımızdaki insanlar veya bulunduğumuz ortamlar değil olaylar karşısındaki duruşumuz ve verdiğimiz tepkiler

Eğer kendimize göre değil diğerlerine göre şekillenen tepkilerimiz varsa (elalem ne dercilik de olur, bu iş böyle yapılır ezberi de olur) ve bir durum karşısındaki duruşumuzla oynamak hiç aklımıza gelmiyorsa fizana da gitsek, saçımızı bambaşka bir model de kestirsek istediğimiz canlılığı yakalayamayabiliriz.

Bu yeni ay çocukken bir güneş olduğumuzu hatırlatıyor ve dünyada şekillenirken bazı ışınları kıstığımızı bazı ışınları komple kapadığımızı dolayısıyla hayatımızın bazı yerlerinin hiç ışık almadığını gösteriyor ve kendimizi ne zaman gaza ne zaman frene basacağımızı bilecek kadar tanıyor muyuz sorgulamamızı istiyor.

Kendimize soralım ve dürüst olalım

1. Hangi tarafıma, ilişkilerime, işlere emek vereceğimi biliyor muyum ve konforlu hissettiğim ilişkilerimi istediğim ilerlemeyi engellemek için bahane olarak kullanıyor muyum?

2. Zamanımı kendimi yok etmek, saklamak için mi harcıyorum? Kendimi bile bile sabote ettiğim konular neler?

3. En son ne zaman kendimize bedenen zarar vermeden canlı hissettik? Hücrelerimiz biz ne yaparken, kimlerleyken, nasıl bir ortamdayken eğleniyor?

4. Hangi durumlarda hangi hızla gideceğimizi ayarlayabiliyor muyuz? Ayarlayamıyorsak durmak mı harekete geçmek mi bizi zorluyor? Ve bir yerden dururken fark etmeden nereyi hızlandırıyoruz? (veya tam tersi)

5. Hangi hayalimiz için konfor alanımızı riske atmaya değer?

Bu hafta minik de olsa bir risk alalım Uzun zamandır etrafında dolandığımız ama bir türlü başlayamadığımız bir şeyler varsa ufacık da olsa bir adım atalım. Zaten cesur olduğumuz konularda hareketlenerek kendimizi kandırmayalım. İçerideki ürkek çocuğu, yaratıcı olmasının neden ayıp olduğunu veya neden üretmek için her şeyi garantiye almayı beklemesi gerektiğini anlamayan çocuğu bulup onunla beraber bir risk alalım. Hiç denemediğiniz bir şeyi yemek, asla yapamayacağımıza inandığımız bir yoga hareketini denemek, resim çizmek, şarkı söylemek neyse kısılan ışınımızı hareketlendiren onu bulalım.

Yaratıcı olmanın aslında hayatın içimizden akmasına izin vermek olduğunu ve garanticiliğin bu akışa izin vermemek olduğunu fark edelim, bunun üzerine düşünelim, kafamızda bunu tartışalım, yazalım, çizelim, insanlara soralım...

Hiçbir şeyi hiç kimse bizim gibi yapamaz, yeni ayın bilmemizi istediği şey bu... Kimine göre bizden daha iyi kimine göre bizden daha kötü yapan çıkabilir çünkü özgünlük görmeyi unutmuş gözlerimiz ve sıralama bağımlısı olmuş zihinlerimiz her şeyin ve herkesin aynı olduğu fabrikasyon dünyada kıyaslama olmadan yaşayamaz ama bu bir yanılsama çünkü hiçbir şeyi hiç kimse bizim gibi yapamaz. Onaylanmak için değil deneyimlemek ve diğer deneyimleyenlerle aynı çembere dahil olmak için yaşamaya hoş geldik!